مغولستان

پایتخت امروزی مغولستان، به عنوان یک شهر، قدمت چندانی ندارد. در واقع سال ۱۶۳۹ بود که یک صومعه بودایی در محل تلاقی دو رود تول و سلب (Tuul and the Selbe) ساخته شد و یک قرن و نیم بعد، چادرنشینان بودایی (Bogd Gegeen) زمین‌های اطراف این صومعه را برای سکونت دائمی خود برگزیدند. از آن زمان، آنجا قصر بزرگان (Urga) نام نهاده شد و کم‌کم به یکی از بزرگ‌ترین شهرهای مغولستان تبدیل شد

امروزه، این شهر یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی کل کشور و خانه بیش از نیمی از جمعیت مغولستان است. اینجا جایی است که سنت‌ها با زندگی مدرن در می‌آمیزد. در این شهر، ساختمان‌ها و آسمان‌خراش‌های بلند در جوار خانه‌های سنتی و قدیمی و جدیدترین‌های صنعت خودرو در کنار اسب‌ها و ارابه‌ها به چشم می‌خورند.

مرکز اولان‌باتور، میدان چنگیز است که تا سال ۲۰۱۳ به میدان سوخباتار (Sükhbaatar Square) معروف بود. اینجا کاخ دولت، بازار بورس مغولستان و بسیاری ساختمان‌های مهم شهر و همچنین بناهای چنگیز خان قرار گرفته است

کاخ بغد خان (جایگاه آخرین حاکم مغولستان) از سال ۱۹۲۴، کاربری موزه داشته است. این ساختمان در قرن ۱۹ تا ۲۰ میلادی ساخته شد و به عنوان کاخ تابستانی و زمستانی استفاده می‌شده است. علاوه بر ترکیب بی‌نظیر معماری مغولی و حس و حال ساختمان‌های آن دوران، این کاخ برای داشتن مجموعه بی‌نظیری از مجسمه‌ها، نقاشی‌ها و بسیاری هدایا که به بغدخان هدیه می‌شده است شهرت دارد.

. جاذبه دیدنی مغولستان

اولان باتار (Ulaanbaatar)

پایتخت این کشور فرهنگی را می توانید با چند شب ماندن در آن بهتر درک کنید و سپس به سراغ دیدنی های خارج از شهر بروید.

دره ی اورکون (Orkhon)

این دره ی بی نظیر در سال ۲۰۰۴، به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. بسیاری از آثار باستانی مغولستان از جمله، کتیبه های باستانی ترکی اورکون در قرن هشتم میلادی، پایتخت باستانی قزاق ها، عبادتگاه توخون (Tuvkhun ) که توسط مجسمه ساز بزرگ مغول ساخته شد از دیدنی های مهم این منطقه هستند.

صخره های شعله ور باینزاگ (Bayanzag

صخره های باینزاگ است.نام صخره های شعله ور، توسط روی چپمن (Roy Chapman) دیرینه شناس آمریکایی، برای این صخره ها انتخاب شد که علت آن، رنگ نارنجی و قرمز تند این صخره ها در هنگام غروب آفتاب بود. این دیرینه شناس آمریکایی اولین آشیانه های متعلق به تخم دایناسور را در این منطقه کشف کرد.

سنگ های یوشجین دیر (Uushgiin Deer)

مجموعه ای از ۱۴ سنگ باستانی که پیشینه ی آن ها به عصر آهن و برنز بر می گردد، در مسیر دریاچه ی هووسگول (Hovsgol ) به مورون (Murun)، مرکز استان هووسگول، قرار گرفته اند. اشکالی از سمبل های باستانی، حیوانات (بیشتر گوزن شمالی) ‌که اسم این منطقه از آن ها گرفته شده، حک شده است.

پارک ملی خورگو ترخین (Khorgo Terkhiin)

این پارک در استان آرخانگای (Arkhangai) که به سوییس مغولستان معروف است قرار گرفته است. این پارک شامل دهانه ی آتشفشان های خاموش، تپه ، دره و گودال هایی است که در اثر فرآیند لایه های آهکی زیر زمین در این منطقه تشکیل شده است .

§ ۳۰ درصد جمعیت مغولستان کوچ نشین است

یکی از چیزهایی که مغولستان به آن معروف شده است، شیوه ی زندگی کوچ نشینی مردم این کشور است به طوری که این کشور یکی از معدود فرهنگ های کوچ نشینی باقی مانده در دنیاست و تخمین زده شده است که بین ۳۰ تا ۴۰ درصد مردم آن کوچ نشین هستند. در واقع این کوچ نشینان با شترها و اسب هایی که در اختیار دارند، مدام به دنبال جایی هستند که شرایط زندگی خوبی داشته باشد.

§ مغول ها بهترین اسب رانان دنیا هستند

از دیگر دانستنی های مغولستان این است که یکی از بنیادی ترین بخش های زندگی مردم این کشور مخصوصا کوچ نشینان آن ها را اسب سواری تشکیل می دهد. تا جایی که خود مغول ها بر این باورند که یک مغول بدون اسب مثل پرنده ی بدون بال است! حتی به جرئت می توان گفت که تعداد اسب ها بیشتر از آدم هاست و یا با آن ها برابری می کند! بر خلاف اهمیتی که اسب ها در فرهنگ مغول ها دارند، به آن ها نامی داده نمی شود.

§ مغول ها مخترع بستنی بوده اند!

کشور مغولستان می تواند بی اندازه سرد شود، به اندازه ای که بستنی فروش هایی که در بعضی از مناطق آن زندگی می کنند گفته می شود که نیازی به فریزر ندارند! البته این یک تئوری است که ممکن است اسب رانان مغول بستنی را اختراع کرده باشند. داستان از این قرار است که می گویند اسب رانان مغول، خامه ای را که از شیر حیوانات تولید شده بود را به مناطق سرد مغولستان برای خوردن برده بودند. به خاطر سرمای بیش از اندازه ی هوا قسمت هایی از این خامه یخ بسته بود و وقتی آن ها این خامه ی یخ زده را خوردند از طعم آن شگفت زده شدند. این گونه بود که بستنی اختراع شد.

مغولستان جایی عالی برای دور شدن از همه چیز و همه کس

ز آن جاییکه به ازای هر کیلومتر مربع در این کشور فقط ۲ نفر زندگی می کنند، پس این به آن معناست که در سفر به مغولستان می توانید انتظار یک آرامش بی حد و حصر را داشته باشید.

§ صحرایی به نام گوبی

بیشتر بخش جنوبی این کشور از صحرایی به نام گوبی تشکیل می دهد که گفته می شود دمای آن در زمستان ها به منفی ۴۰ درجه ی سانتیگراد و تابستان ها به مثبت ۴۰ درجه ی سانتیگراد می رسد!

کوه های آلتای:

این رشته کوه ها که در آسیای میانه قرار دارند و بین کشورهای مغولستان روسیه چین و قزاقستان تقسیم شده اند دارای آب و هوایی بسیار سرد و با پوشش گیاهی و جانوری مخصوص خود است. در این منطقه حیواناتی از قبیل ببر، گوزن شمالی، بز کوهی و پلنگ وحشی زندگی میکنند که این ترکیب حیوانی را میتوان تنها در این منطقه مشاهده کرد.

آب و هوا

اولان باتور شهر سردیه و زمستان های خیلی سردی هم داره، اونقدر سرد که میانگین دمای اون تو زمستان به حدود منفی ۳۲ درجه میرسه و این سرما برای خیلی از آدم ها غیر قابل تحمل حساب میشه

توی این شهر دو نوع تاکسی وجود داره. یکی از اون ها تاکسی هایی هستند که آرم تاکسی دارند و معمولا زرد یا جدیدا سفید رنگند، نوع دوم هم تاکسی های خصوصیه که هیچ علامت مشخصی ندارند و به صورت شخصی کار می کنند.

واحد پول این کشور توگراگ و هزینه روزانه توی این شهر از حدود ۵۱ هزار توگراگ شروع میشه.